Επιτρέψτε μου να σας γράψω λίγα λόγια για το εν λόγω project. Η ιδέα ξεκίνησε από την άσχημη παρεμβολή μιάς υδατοδεξαμενής στην αισθητική του τόσο όμορφου τοποίου, στο χωριό Τέρρα στην Πάφο. Κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης που είχα με τους κατοίκους της γύρω περιοχής, για τους τρόπους με τους οποίους μπορώ να βοηθήσω σαν καλλητέχνης να ομορφίσει η εξωτερική εμφάνιση του αντικειμένου αυτού, σκεφτήκαμε τη δημιουργεία μιας τοιχογραφίας. Η έμπνευση μου για αυτή την τοιχογραφία ήρθε από το  ταξίδι που έκανα στο τοίχος του Βερολίνου πέρσι τον Αύγουστο, αλλά και από τη δράση του Milo στην υδατοδεξαμενή στην Γεροσκήπου στην Πάφο, από όπου και προέρχομαι! Με αφορμή το αυξανόμενο ενδιαφέρον για τις τοιχογραφίες και την τεράστια απήχησή τους στις κοινότητες ξεκίνησα να σκέφτομαι διάφορες ιδέες.

 

Μετά από έρευνα, συνιδητοποίησα ότι οι τοιχογραφίες έχουν μεγάλο ιστορικό υπόβαθρο και πως πλέον η δημόσια τέχνη αντικατοπτρίζει τις αξίες και την κουλτούρα των κοινοτήτων.Ένα έργο τέχνης βοηθά στην έκφραση των αξιών μιας κοινότητας και δημιουργεί μια αυξημένη αίσθηση ευαισθητοποίησης για τα μέλη της αλλά και στους επισκέπτες της. Επίσης, βοηθά στην καλλιέργεια μιας μοναδικής πολιτιστικής ταυτότητας κάνοντας την έτσι να ξεχωρίζει από τις άλλες κοινότητες. Δράσεις σαν αυτές μπορούν μελλοντικά να προσελκύσουν διάφορους επισκέπτες, βοηθόντας τα χωριά μας να ξαναζωντανέψουν!

 

Η ιστορία όμως δεν τελειώνει εδώ. Λόγω του αστικoύ περιβάλλοντως του αντικειμένου και με αφορμή την κλιματική κρίση και τον αυξανόμενο κύνδινο για φωτιές, θελήσα να μεταδώσω το δικό μου μήνυμα ευαισθητοποίησης στην κοινότητα και να δημιουργήσω το αίσθημα ευθύνης για προστασία της φύσης.

 

Την Τετάρτη, 17 Αυγούστου 2022 λοιπόν, εγώ και ακόμη 3 καλλητέχνες από 3 διαφορετικούς τομείς (εικαστικά, κοινηματογράφος, χωρός), συναντηθήκαμε για πρώτη φορά στον χώρο εκεί για μια πρωτότυπη καλλητεχνική εκδήλωση. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο σκηνοθέτης και παραγωγός, Σάββας Χρήστου, κινηματογράφησε τη δημιουργική διαδικασία, ενώ οι χορευτές Μάικ Δημητρίου και Ρόδο Χατζηλοΐζου έκαναν τη δική τους ζωντανή χορευτική παράσταση. Οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την παράσταση, καθώς η τοιχογραφία ζωντάνευε σε πραγματικό χρόνο, κάνοντας τους εαυτούς τους μέρος της δημιουργικής διαδικασίας.